Even buiten het historische centrum van Málaga ligt 'Cementerio de San Miguel'. San Miguel is één van de weinige 19de eeuwse begraafplaatsen die vrijwel volledig intact is gebleven. Het maakt deze begraafplaats tot een bijzonder monument voor Málaga en Andalusië.
Bij koninklijk besluit was het vanaf 1787 niet meer toegestaan om doden te begraven in kerken en kloosters. Hygiëne en gezondheid lagen hier aan de basis.
De stad kocht in zijn buitengebied een terrein voor de oprichting van San Miguel, dat in 1810 in gebruik genomen werd. De altijd armlastige gemeente kreeg de hulp van 28 cofradías die de bouw van de centrale kapel (1837) en later de pantheons voor gestorven leden financierden. Vanaf 1848 werden percelen verkocht aan de nieuwe rijken van de stad die hier hun persoonlijke mausolea lieten bouwen. In totaal vindt men 200 pantheons in neoclassicistische-, neogotische- en art-decostijl. San Miguel geeft een fraai beeld van de succesvolle bourgeoisie van het Málaga van de 19de- en begin 20ste eeuw. In het midden bevindt zich de kapel van de familie Larios, één van de machtigste mannen van de 19de eeuw. Opvallend zijn de cryptes eronder waar de familieleden begraven zijn. De minder belangrijke doden van wie de familie de jaarlijkse bijdrage niet meer konden betalen werden de botten in het knekelhuis opgeborgen en hun grafstenen stukgeslagen en verwerkt in de bestrating. Op deze manier worden weelde en armoede op één plek samengebracht. In 2015 werd het kerkhof tot historisch erfgoed verklaard.